مژده ای شبنم پرستان گل رسید .اشک شوق از دیده بلبل چکید

ولادت با سعادت مادر سادات خانم فاطمه الزهرا (س) رو به پیشگاه گوهر هستی حضرت مهدی (عج) و تمامی شیعیان جهان تبریک عرض میکنم .

 الگوی زنان که حضـرت زهـرا هـسـت  

در دایــره وجــود بـی هـمـتـا هست

            هـسـتنـد زنـان بـه نـام زهــرا لیــکن            

        اینان همه قطره اند و او دریا هست         

حضرت صدیقه طاهره علیها سلام ، نام ها و القابی دارند که برخی آسمانی اند و از سوی پروردگار تعیین شده و بعضی از سوی برگزیدگان الهی. نام های آسمانی ، نه اسم است که در حدیث آمده است.

 فاطمه: یعنی آن که خود و شیعیانش از آتش بازداشته ( و در امان نگاه داشته) شده اند.

زهرا: یعنی درخشان، نورانی و درخشنده.   

بتول:  بتول یعنی جدا و ممتاز از دیگران  

حانیه: یعنی آن که با شوهر و فرزندانش بسیار مهربان است.  

 مبارکه: از نامهای دیگر حضرت زهرا(س) و به معنی وجود پر برکت است  

حورا:  یعنی انسانی زمینی که از حوریان بهشتی است

راضیه : یعنی کسی که به تقدیر و قوانین الهی خشنود بود 

زکیه:  به معنی پاک  و پاکدامن  یا  وجود پر برکت  است

محدثه: یعنی آن که فرشتگان با او سخن گویند.

مرضیه : یعنی آن که خداوند پیوسته از او و کردارش راضی است.

مریم کبری: یعنی مریم بزرگ

منصوره: یعنی یاری شده از سوی پروردگار.

نوریه : یعنی فاطمه وجودی از نور است و انوار او تا ابد آفاق زندگی بشریت را روشن می سازد.

 سماویه : یعنی گرانبها ، گوهری آسمانی  

طاهره: به معنی پاکیزه، بی عیب، پاک و معصوم

عذرا: یعنی آن بانو پیوسته همچون دوشیزگان بود

سلام خدا و فرشتگان و همه پاکان براو، ولادت دخت پیامبر وروز زن بر همگان مبارک 

چـون گـیـتـی قـدم نــهـد تـا گـــل
پر طـراوت شود جهان با گل

غرض از گل شمایل زهراست
کـه وجــودش بـود سـراپـا گل

روز میلاد کوثر اسـت امـروز
زان سبب گشته دیده اش واگل

سـالـگــرد ولادت نــور اسـت
می شـود باز هم شــکـوفا گـل

مــیزنـد بـر رخ پــدر لــبــخـند
خـیره مـانــد بـه روی بابا گل

دیـده دوزد پـدر بـه فــرزندش
بــسـکه دارد بسـی تـماشـا گل

نــو گــل بــاغ احــمـــدی آمــد
که ندارد چـو خـویش همتا گل

شـد مزیـن سـرای پــیـغـمـبـر
زیـنب خـانه چـیست اینجا گل

جـمـله گـلها کنـند اســـتقــبال
از چـنـین غـنچـه ای مـطرا گل

مهر و مه روشـنی از و یابد
شـرم دارد از ایــن مصـفا گل

مقدمش را عزیز باید داشـت
کز قدومش شده اسـت دنیا گل

این چنین عید را گرامـی دار
که نبـی را سزاسـت یکـتا گل

عطـر جانـبخش فاطــمــه آید
بـا خـوشـامـد بـگـو بـفرما گل

(پیر)گوید به چشم من بگذار
 آن قـــدوم مــبـارکــت را گل