دوستی

نگاه کن چه فروتنانه بر خاک می گسترد
آنکه نهال نازک دستانش
ازعشق
خداست
و پیش عصیانش
بالای جهنم
پست است

 
آن کو به یکی « آری » می میرد
نه به زخم صد خنجر،
مگر آنکه از تب وهن
دق کند

قلعه ای عظیم
که طلسم دروازه اش
کلام کوچک دوستی است